Iedereen zegt het en wanneer je kindje de 9 maanden aantikt beseft je het. Hoe waren mijn 9 maanden op en af nou dit deel ik vandaag met jullie

9 maanden op;

Het begon natuurlijk allemaal met de test, en de reis naar zwanger worden was sneller dan verwachten. Door omstandigheden zaten we al in een traject om in September te beginnen met IFV, gelukkig hoefde dit niet want in Maart 2014 raakte ik zwanger.....
De eerste periode was "zwaar" veel hoofdpijn, vermoeidheid en het geheim houden van...
Na dat ik de 12 weken aan tikte begon de onzekerheid, ik had tot en met week 16 bloedingen en dit scheen "normaal" te zijn veel vrouwen hebben bloedingen tijdens de zwangerschap. Maar geloof me dit is echt verschrikkelijk....
Toen ik 20 weken was kwamen er achter dat we een jongentje kregen, ik had toch gelijk. Vanaf toen ging het super met mij en al gouw telde ik af naar mijn verlof. In september moest ik getest worden voor suiker, was even spannend maar ging goed.

Alles verliep lekker en ik keek uit naar mijn verlof, maar toen als of de duvel ermee speelde. Kreeg mijn vriend ontslag en daar ging mijn verlof. Financieel was het moeizaam en ik zou zo veel gaan doen in mijn verlof; dagjes weg, nog lekker shoppen voor de baby, genieten. Nou dat genieten ging moeizaam, kreeg last van bekkeninstabiliteit en dat is geen pretje. Ik moest rust houden en we gingen naar Centerparcs gelukkig werd er rekening gehouden met mij en kon ik mijn rust daar ook pakken. Na deze vakantie ging het goed en ging weer genieten van de momenten die ik even nog "alleen".
Stond regelmatig in de kamer van Kian en dacht o straks ben je hier....

En dan de laatste checkup(dit had ik niet verwacht) op woensdag 3 december; ik zei nog tegen de verloskundig ach al zit hij nog 2 weken prima. Ik voelde me top fit en kon alles nog. Ik ging zelfs op donderdag nog gezellig sinterklaas vieren op mijn werk en zat nog bij Sint op schoot.

En toen Zaterdag 6 december kwam onze zoon Kian.

Toen begon de fase van 9 maanden af;

De eerste week was moeizaam, door de hechtingen tot 10 dagen pijn gehad. En dan nog niet te spreken of het plassen en poepen was een hel....
En dan ook nog een vent thuis is zich "schuldig' voelt voor zijn ontslag en alles wil doen te goed wil doen. Ik moet eerlijk zijn heb veel hulp aan hem gehad, maar soms was ik blij als ik even met Kian alleen was.
Toen kwamen de kerstdagen en oud en nieuw in zicht. We vierde dit aangepast en genoten van de gezelligheid.
Maar eenmaal januari mocht mijn vriend van mij wel weer aan het werk, en een relatie word al getest als je een kindje krijgt. Maar wanneer je vriend ook nog eens thuis zit dan moet je wel echt maar dan ook echt gek op elkaar zijn om alles door te zijn. Het was moeizaam maar we hebben ons er doorheen geslagen en nu merk ik dat we steeds minderen naast elkaar leven(dit heeft lang geduurd)
Januari en Februari had ik nog verlof en genoot van de de momenten met mijn gezin. Kian groeide en wij als gezin ook. Maar het moederschap/vaderschap was even wennen, want in een keer ben je niet alleen partners maar ook ouders en dit is een leer proces. 
Toen ik weer moest werken ging piet gelukkig ook weer aan de slag, en toen begon het oppas regelen,kolven,werken,kian ophalen etc.
We hebben er voor gekozen om Kian bij familie te laten als wij werken, tot hij naar een peuterspeelzaal kan. Dit voelt goed en zie aan Kian dat hij het goed heeft, en veel leert. Loopt niet achter zoals je vaak hoort. Nu ben ik helemaal in een ritme met Kian en dit voel goed. Kian is gelukkig en ontwikkeld zich prima.

Als ik terug kijk ben ik nog steeds niet lichamelijk tevreden, wil nog zeker kilo's kwijt en graag weer mijn conditie terug want die ben ik ergens verloren in die tijd.

Nu was het ook weer tijd om eens te gaan zitten voor eventueel een tweede, ja die vraag krijg je nu alweer. We hebben besloten om een jaartje te wachten en dan willen we wel weer het avontuur aan gaan. Dus werd het tijd om weer de pil in huis te halen(die condooms blijven toch een gedoe). En omdat we echt nog even geen tweede willen is de pil gewoon een veilige keus.


Dus maandag 7 september ben ik weer begonnen en dit was wel een momentje;
Na bijna 2 jaar weer die pil slikken, raar en dubbel. Ja we willen zeker een tweede maar nu even niet. We gaan nog even genieten van Kian en zijn leuke momenten.