Persoonlijk #3

06:00

Vandaag ga ik het hebben over Vriendschap. Iedereen hoor je altijd over mijn beste vriendin en mijn vriendinnen etc. Als ik dan in gesprek ben met iemand dan denk ik ja leuk voor jouw, maar ik kan niet mee doen in zo een gesprek.


Want ik heb nooit vriendinnen gehad, jawel tijdelijke die je ontmoet in je schooljaren. Maar nooit 1 of meerdere die bleven hangen. Het begon allemaal vanaf de basisschool, nou dat verhaal heb ik al eerder gedeeld en van toen der tijd zie/spreek ik niemand meer.

Dan gaan we naar fase 2 van je leven noem ik het maar.

Ik ging naar de eerste van een nieuwe school, zonder vrienden, alleen. Daar sta je dan tussen heel veel kinderen op de welkoms dag. Je word verdeeld over in mijn geval 5 groepen van het eerste jaar. Ik zat toen in de HAVO-kansklas.
Al snel was duidelijk meer dan de helft kon elkaar en hadden meteen een klik. Na een half jaar ging het niet en ging ik naar een andere groep VMBO-T niveau lager maar prima voor mij. Toen begon het iedereen kwam of uit landsmeer of  oostzaan. Daar stond ik dan als meisje, onzeker en verlegen.
Ik kwam dat half jaartje door en ging naar de tweede, daar kwam een meisje in de klas K. al snel hadden we een klik en de jaren daarna werden we 'vriendinnen" . Ik sprak nooit af buiten schooltijd, ik had schoolvriendinnen die ik alleen zag op school. Werd nooit gevraagd dacht dat het zo hoorde prima voor mij. Ik vermaakte mij wel danste 3 keer in de week en in de avonden gezellig thuis.
Dan kwamen we in het vierde jaar, eindexamen. Ben bij wat feestjes geweest en werd dus uitgenodigd, dit was leuk. Maar beetje laat het was tijdelijk. Iedereen ging een eigen weg en zag niemand meer. Had nog wel contact met K. via de mail, helaas werd dit door de jaren heen steeds minder. (heb wel een leuke tijd gehad, en leuke herinneringen)  


 En toen was ik 16 jaar oud en ging ik naar SPW 3, daar kwam ik weer alleen, onzeker en in een klas met moeders, meisjes met veel meer ervaring in van alles en nog wat. Al snel kwam ik in contact met twee meiden  R en N. De drie jaar die volgde, was ik wederom met hun "schoolvriendinnen". Op school was het gezellig en soms zag ik ze buiten schooltijd niet veel. Deze meiden hadden in de jaren er voor zelf hun vriendinnengroepjes op gebouwd in hun woonplaats.  Ook hier leuke tijd gehad en mooie herinneringen gemaakt. Maar weer geen vriendin aan over gehouden.

Na deze schoolperiodes, ging ik werken in de kinderopvang(waar ik nog steeds werk). Daar groeide een vriendinnen band en was het gezellig. Ik ging uit, weekendjes weg, voetbal avonden, etentjes etc. Ik leerde nu pas (was bijna 20) wat vriendschap inhield. En hoe nog leuker je leven word met vriendinnen om je heen. Maar dit groepje werd kleiner en nu zijn we nog met zijn drieën over, de andere helft van het groepje is ook nog steeds vriendinnen. Waarom we gesplitst zijn, denk dat ieder groepje op het zelfde moment in een andere levensfase kwam.

Ik heb dus nu 2 collega-vriendinnen waar ik zo nu en dan mee afspreek en dit is erg leuk.
Ook heb ik van het dansen nog twee dans vriendinnen. Daar spreek ik ook zo nu en dan mee af.

Terug kijkend op de afgelopen jaren, had ik zo graag een beste vriendin willen hebben of vriendinnen groep waar je al jaren een band mee hebt. Maar ik geloof dat alles gebeurt met een reden, en dat de dingen die gebeuren in je leven je maken zoals je bent.

Of ik iets mis nee maar had het wel leuk gevonden. Ik heb twee beste vriendinnen mijn moeder en zusje, en weet dit is anders. Maar voor mij genoeg voor nu.


xxx
Amanda

You Might Also Like

0 reacties