Ik heb voor Kian een brief geschreven, deze brief deel ik vandaag met jullie....


Lieve Kian,

Ik schrijf deze brief voor jouw, je word vandaag alweer 1 jaar. Ja kleine man er is veel gebeurt het afgelopen jaar..
Dat ik zwanger van je raakte was een wonder, en voor dat we het wisten hadden we een klein mannetje in onze armen. Nu kijk ik terug en zie ik een jongen die steeds meer zelf kan, je ging van liggen en naar boven kijken naar; rollen, buikliggen(dit vond je niet zo leuk alleen slapen op je buik wel), zitten, kruipen en stappen langs alles heen...Nu begin november begon je los stukjes te lopen en nu je jarig bent loop je best veel los.

Op woensdag 25 november, ging ik je kleren even uitzoeken. Dit om iemand er blij mee te maken, maar wat er gebeurde overviel mij ik had je eerste kleertjes vast. Ik bekeek ze en werd emotioneel, ik besefte in een klap Kian jij bent nu1 jaar en geen baby meer maar een dreumes. 

Ja waar is mijn baby toch gebleven, je hoort iedereen altijd zeggen in het begin geniet. Dit doe je echt, maar wanneer je kleintje de 1 aantikt had je nog meer willen genieten.

Maar nu even in centerparcs dronk ik een kopje thee en sinds kort zitten aan de labels van de zakjes thee vragen. En van die vragen was(ongeveer); Welke periode je terug zou willen in je leven?
Ik antwoorde daarop vrij snel jouw leeftijd, want lieve Kian dan heb je namelijk geen zorgen, geen benul van wat er gebeurd om je heen.. Jij speelt, lacht en bent kind en wij maken ons om alles druk. Wat zou het soms toch fijn kunnen zijn even een kind te zijn; geen zorgen, gewoon spelen....

Kian er gebeurt nu zoveel verschrikkelijke dingen in deze wereld, en ja jij gaat opgroeien in deze maatschappij. Maar we hadden het erover en eigenlijk heeft elke generatie deze zorgen gehad voor hun kind/kinderen.
Wij zijn er ook gekomen en jij zal ook zeker je mannetje staan in deze wereld. Je bent nu al een kereltje dat doorzet en niet snel opgeeft.

Als ik naar je kijk word je dus groot en soms kijk me mij aan met die oogjes van je en dan smelt ik.
Ja jij bent mijn grootse liefde en hoop in de toekomst dat wij jouw een broertje/zusje mogen geven....

Kian je bent een snelle jongen in je ontwikkeling, maar wel een kleintje nog. Het ziet er nu zo gek uit als je naast me stapt en mij dan vast houd aan mijn hand.

Opa koek(mijn vader) is je grootste vriend, je bent dol op hem en denk stiekem hij ook op jouw.
En het is leuk en bijzonder om te zien dat mijn vader jouw opa, zo betrokken is bij jouw opvoeding. Je kan zien dat hij anders om gaat dan met ons(zijn dochters) dat is ook niet gek. Met jouw kan hij straks voetballen, stoeien echte jongens dingen doen. Wij waren echte meiden en dat is voor een vader toch anders om mee om te gaan. Mijn moeder (oma) was er altijd voor ons werkte niet en dit doet ze nu dunnetjes over voor jouw..Ze past nu 4 dagen op en doet dit met veel plezier...papa en mama zijn blij met jouw opa en oma...

Je hebt ook je eerste vakantie erop zitten en van de week je prikjes gehad. Je gaf geen kik bij de eerste en de tweede moest je huilen...Maar al snel was je stil.

Ik ben trots op je Kian, je doet het goed en bent een heerlijk kind.
Als je ooit deze brief leest, zal je denken Mam wat een geslijm, maar he geef toe je zal het leuk vinden om terug te lezen...

Dikke kus
Je moeder...